افزایش شوری و پایین آمدن عمق آب، پیوستن جزایر به خشکی، از بین رفتن ذخیره غذایی، کاهش زادآوری و تخریب زیستگاه‌های پرندگان در دریاچه اورمیه (اورمو گولو)، موجب کاهش تعداد پرندگان شده؛ به‌طوری که اکنون از 100 هزار فلامینگوی مهاجر سال‌های نه چندان دور به سختی می‌توان یک جفت از این‌گونه را یافت.
پرویز بختیاری پرنده‌شناس در گفت‌وگو با مهر با اشاره به وضعیت تأسف‌بار اکولوژی دریاچۀ اورمیه در سال‌های اخیر گفت: اگر وضعیت به همین منوال پیش برود به‌زودی زمین های اطراف دریاچه اورمیه به‌دلیل گسترش شوره زار از بین می‌روند و حیات انسانی نیز از این فاجعه متاثر می‌شود.
از نظر این پرنده شناس، پیوستگی هسته‌های اصلی حیات به همدیگر، باعث تاثیر جدی اجزای طبیعت بر هم می‌شود. برای نمونه برداشت آب از منابع تامین‌کننده آب دریاچه اورمیه باعث بالا رفتن شوری آب و در نتیجه کاهش آرتیمیا اورمیانا (تنها موجود زنده دریاچه اورمیه) و در نهایت کاهش جمعیت پرندگان به‌دلیل کاهش غذا شده است...
وی همچنین با استناد به نتایج یک تحقیق علمی در مورد دریاچه اورمیه اضافه کرد: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که 22 برابر ظرفیت و حد معمول از دریاچه اورمیه آب برداشت شده است. بختیاری فلامینگو را شاخص‌ترین پرنده دریاچه اورمیه دانست و گفت: با بالا رفتن شوری دریاچه اورمیه جمعیت فلامینگو به‌دلیل فقر غذایی با کاهش چشمگیری مواجه شده و آنها منطقه را ترک کرده‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر