۱۳۸۹/۱۰/۱۸

خشک شدن دریاچه اورمیه موجب بحران در کشورهای منطقه‌ می‌شود

معاون نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد می‌گوید اگر دریاچه اورمیه خشک شود پیامدهای این خشکی نه تنها برای جوامعی ایران که در حواشی دریاچه اورمیه زندگی می‌کنند، بلکه برای کشورهای منطقه فاجعه‌بار است و نگران است کابوس دریاچه اورال این بار برای اورمیه تکرار شود. 
اما او امیدوار است و معتقد است هنوز اندک زمانی برای نجات اورمیه باقی است به شرط آنکه همه افراد چه مقامات منطقه، ملی و حتی بین‌المللی در کنار جوامع محلی عزم خود را برای نجات این دریاچه بی‌نظیر جزم کنند. 
الزیرا ساگن بابوا، معاون نماینده مقیم برنامه عمران سازمان ملل متحد در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایلنا، درباره وضعیت دریاچه اورمیه گفت:‌ اگر دریاچه اورمیه خشک شود تاثیرات نامطلوبی نه تنها در کشور ایران در نواحی اطراف دریاچه، بلکه تمام کشورهای منطقه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. 
او ادامه داد: گواه این ادعا، دریاچه اورال است که کاهش مساحت دریاچه اورمیه به یک سوم وسعت اولش سبب ایجاد مشکلات زیادی برای مردم کشورهای مختلف در منطقه اورال شده‌است. 
ساگن بابوا تاکید کرد: متاسفانه علی‌رغم تمامی تلاش‌ها، تاکنون بهبودی دروضعیت دریاچه اورمیه مشاهده نشده‌است. 
اوتاکید کرد: ما اعتقاد داریم که هنوز زمان برای نجات دریاچه اورمیه وجود دارد و این را تحت برنامه‌ای با نام مدیریت یکپارچه تالاب‌ها به صورت مشترک با سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران در دست اقدام داریم و امیدوار هستیم که این اقدامات بتواند دریاچه را نجات دهد. 
معاون نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد در مورد برنامه مدیریت یکپارچه تالاب توضیح داد: این برای نخستین بار در کشور است که وزیران از وزارتخانه‌های مختلف دور هم گرد آمده‌اند و سعی دارند که یک سند یکپارچه و جامعی را درباره دریاچه اورمیه در این سطح امضا کنند. 
او ادامه داد: این برنامه به شکلی است که خود جوامع محلی بتوانند مدیریت تالاب‌ها را بر عهده بگیرند، همچنین این برنامه جامع یکسری تعهدات را برای وزارتخانه‌های مختلف ایجاد می‌کند برای مثال وزارت نیرو متعهد می‌شود که حق آب‌های تالاب‌ها را از سدهایی که در مسیررودخانه‌های منتهی به دریاچه اورمیه قرار دارند، تامین کند. 
او تاکید کرد: در این برنامه وزارت جهاد کشاورزی نیز باید راه‌هایی را بیابد تا بدون به خطر افتادن معیشت جوامعی که در اطراف تالاب‌ها زندگی می‌کنند در جهت بهره‌وری بهتر از چاه‌ها و آب‌های کشاورزی اقدام شود. 
معاون نماینده مقیم برنامه عمران ملل متحد تصریح کرد: به دلیل بزرگی این مشکل، اجرای چنین برنامه‌هایی نه تنها نیاز به هماهنگی وزارت‌های مختلف در کشور دارد، بلکه همگانی‌های منطقه‌ای با جوامع محلی را نیزمی‌طلبد. 
او تاکید کرد: روند اجرای چنین طرح‌هایی که درآن برنامه‌ریزی و اجرا به طورهمزمان صورت می‌گیرد. قطعا زمان‌بر است و گرچه گله‌ و شکایت در مورد طولانی شدن روند اجرای آن وجود دارد اما باید پذیرفت که برای نجات دریاچه‌ای مانند اورمیه، باید مقامات استانی، محلی، بین‌المللی ومهم‌تر از همه جوامع محلی را باید با هم هماهنگ کرد که این هم به زمان و انرژی نیاز دارد.
http://tinyurl.com/29y58oe 

۱۳۸۹/۱۰/۱۷

تصویر محیط زیستی برگزیده هفته

تصویر محیط زیستی هفته
http://tinyurl.com/37t48nl



تعداد فلامینگوهای دریاچه اورمیه با کاهش چشمگیری مواجه شده و منطقه را ترک کرده اند

افزایش شوری و پایین آمدن عمق آب، پیوستن جزایر به خشکی، از بین رفتن ذخیره غذایی، کاهش زادآوری و تخریب زیستگاه‌های پرندگان در دریاچه اورمیه (اورمو گولو)، موجب کاهش تعداد پرندگان شده؛ به‌طوری که اکنون از 100 هزار فلامینگوی مهاجر سال‌های نه‌ چندان دور به سختی می‌توان یک جفت از این‌گونه را یافت.
پرویز بختیاری پرنده‌شناس در گفت‌وگو با مهر با اشاره به وضعیت تأسف‌بار اکولوژی دریاچۀ اورمیه در سال‌های اخیر گفت: اگر وضعیت به همین منوال پیش برود به‌زودی زمین‌ های اطراف دریاچه اورمیه به‌دلیل گسترش شوره زار از بین می‌روند و حیات انسانی نیز از این فاجعه متاثر می‌شود.
از نظر این پرنده شناس، پیوستگی هسته‌های اصلی حیات به همدیگر، باعث تاثیر جدی اجزای طبیعت بر هم می‌شود. برای نمونه برداشت آب از منابع تامین‌کننده آب دریاچه اورمیه باعث بالا رفتن شوری آب و در نتیجه کاهش آرتیمیا اورمیانا (تنها موجود زنده دریاچه اورمیه) و در نهایت کاهش جمعیت پرندگان به‌دلیل کاهش غذا شده است...
وی همچنین با استناد به نتایج یک تحقیق علمی در مورد دریاچه اورمیه اضافه کرد: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که 22 برابر ظرفیت و حد معمول از دریاچه اورمیه آب برداشت شده است. بختیاری فلامینگو را شاخص‌ترین پرنده دریاچه اورمیه دانست و گفت: با بالا رفتن شوری دریاچه اورمیه جمعیت فلامینگو به‌دلیل فقر غذایی با کاهش چشمگیری مواجه شده و آنها منطقه را ترک کرده‌اند.

۱۳۸۹/۱۰/۱۶

کاهش منابع زیرزمینی آب به پایینترین سطح

تغییر وضعیت بارندگی در منطقه، افزایش دمای هوا، بالا رفتن سطح زیر کشت، برداشت بیش از حد از آبهای زیر سطحی، افزایش نیازهای آبی در صنعت و کشاورزی و در نمایی کلی اسراف آب در ایران سبب شده منابع آبی در تمامی دشتهای ایران به پایین ترین سطح در 50 سال اخیر برسد.
به گزارش خبرنگار مهر، بارش باران و برف در سراسر کشور با تاخیری طولانی و مطابق پیش بینی سازمان هواشناسی کشور در میانه فصلهای بارش یعنی از دی ماه و در اوج آن در بهمن و اسفند رخ می دهد این در حالی است که کشورهای منطقه خاورمیانه در هفته های گذشته با تغییر الگوی بارش، وضعیت مناسبتری پیدا کرده اند.
ایران اما با وجود بارشهای نسبتا مطلوب روزهای گذشته همچنان در وضعیت خشک و نابسامانی بسر می برد به طوری که پرویز رضا زاده مدیرکل پیش بینی هواشناسی کشور این تغییر را نا چیز می داند و معتقد است: تمامی منطقه شامال کشورهای غرب و شرق و خاورمیانه در شرایط خشک و کم بارشی به سر می برند.
این کارشناس هواشناسی تاکید می کند؛ کشورهای ترکیه، عراق، سوریه و کل منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی مانند ترکمنستان وضعیتی مشابه ایران دارند و در طول برگزاری چهارمین کنفرانس تغییر اقلیم در تهران، گزارشهای مشابهی از وضعیت هوای منطقه از سوی متخصصان بومی ارائه شد که نشان دهنده وضعیت خشکسالی در این کشورها است.
رضازاده اضافه کرد: تغییر وضعیت بارش از غرب به شرق اتفاق می افتد و هر چه اقلیم به غرب نزدیکتر شود شدت تغییرات بیشتر و زودتر اتفاق می افتد. بنابراین تغییرات آب و هوایی و کم و بیش شدن نرم بارشها در اردن، سوریه عراق، ترکیه و به طور کلی در شرق مدیترانه زودتر خود را نشان می دهد.
وی اظهار داشت: تغییر شکل الگوی کم بارش و پر بارش در منطقه به هیچ وجه به تغییرات اقلیمی مربوط نیست چرا که چنین شرایط خشک و خیلی خشک و کم بارشی را کشور ایران 40 سال پیش نیز تجربه کرده است. ایران در طول ماههای بهمن و اسفند زمستانی مشابه به اروپای امسال دارد. این کارشناس هواشناسی مشکل اساسی را نه خشکی هوا و کاهش بارندگی در سالهای اخیر که کاهش سهمگین ذخیره های آبی کشور به دلایل متعدد از جمله افزایش سطح زیر کشت دانست و گفت: چهل سال پیش سطح زیر کشت یک سوم امروز بود ولی شرایط کنونی به شدت عوض شده است.
رضازاده تاکید کرد: تغییر وضعیت بارندگی در منطقه، افزایش دمای هوا، بالا رفتن سطح زیر کشت، برداشت بیش از حد از آبهای زیر سطحی، افزایش نیازهای آبی در صنعت و کشاورزی و عوامل دیگر برداشت آب را حداکثری و چند برابر کرده است.
مدیرکل پیش بینی هواشناسی کشور با اشاره به پایین رفتن سطح آبهای زیر زمینی اضافه کرد: در دشتهای کشور برداشت از منابع زیر سطحی در تمامی مناطق نسبت به 40 تا 50 پیش رشد غیر مترقبه ای داشته به نحوی که عمق و بستر آب از 10 تا 15متر به 100 تا 150 و در برخی مناطق کشور حتی به 200 متر رسیده است.
وی افزود: قناتها و کاریزها در مناطق کم آب و کویری از کار افتاده اند. یزد مظهر کم بارشی در ایران بود و به همین دلیل با احداث قنات در هزارن سال پیش آب به سطح کشیده می شد و مورد استفاده قرار می گرفت ولی اکنون و در سالهای اخیر آب دریافتی از قناتها به پائین ترین حد خود رسیده و در نوسان است و اگرچه هنوز آب قناتها قطع نشده اما به پائین ترین سطح ممکن رسیده است.
وی تاکید کرد: در حال حاضر 60 درصد کاریزهای کویری که آب را از دل خاک بیرون می آورند آب ندارند و این نشان دهنده پائین رفتن سطح آبها است و بد تر از آن تداخل آب شور و شیرین در برخی مناطق کشور است.
کاهش بارشهای سالانه در ایران و افزایش روند خشکسالی، افزایش بی قاعده نیاز آبی با ذخایر فعلی کشور و نبود مدیریت درست منابع آبی و همچنین ترکیب این وضعیت با اقلیم خشک ایران به عنوان یکی از کم بارش ترین مناطق جغرافیایی دنیا هشداری جدی برای در پیش بودن شرایط سخت و غیر قابل مهار بحران آبی است.
متخصصان و کارشناسان هواشناسی معتقدند: تغییر الگوی مصرف، مصرف بهینه و کنترل نیازهای کشاورزی و صنعتی و کاهش کشاورزی غرق آبی و استفاده از شیوه های مدرن آبیاری در ایران می تواند از تنش شدید آبی در سالهای آینده در ایران جلوگیری کند. در غیر این صورت ایران به عنوان اقلیمی خشک با نبود آب دیگر سرزمینی بی ارزش و فاقد ارزشهای زیستی است.
ایران با 90 درصد اقلیم خشک جزو کشورهای شدیدا بیابانی است به طوری که کارشناسان برآورد کرده اند اکنون تراز آبی کشور 130 میلیارد متر مکعب است که 10 میلیارد به نسبت سال 55 کمتر شده که این یعنی به مرحله اضطرار رسیده ایم و از ذخیره استراتژیک آب مصرف می کنیم.
پیش از این و در سال 2006 سازمان ملل اعلام کرد: در حالی که ارزشهای طبیعی بیابان را حفظ می کنیم با خطر بیابانزایی باید مقابله کرد چرا که خطر بیابانی شدن بسیار شدید است. به طوری که همان سال خطر بیابانی شدن در دنیا بعد از گرمایش زمین، تغییرات اقلیمی و کمبود آب به عنوان سومین خطر جهانی اعلام شد.
http://tinyurl.com/33fgv5m

آخرین تصاویر هوایی مربوط به وضعیت اسفناک دریاچه اورمیه

آخرین تصاویر هوایی مربوط به وضعیت اسفناک دریاچه اورمیه
http://tinyurl.com/2daf4mt




۱۳۸۹/۱۰/۱۵

تاثيرگذاري درياچه اورميه در كاهش بارش باران

مديركل هواشناسي آزربايجان شرقي گفت: تغيير شرايط اقليمي در تبريز موجب كاهش بارندگي‌ها به صورت بي‌سابقه در 40 سال گذشته شده است.
هوشنگ حسنعلي‌زاده در جلسه كارگروه خشكسالي، سرمازدگي و مخاطرات كشاورزي آزربايجان شرقي از افزايش بارندگي در آزربايجان شرقي طي روزهاي آينده خبر داد.
وي با اشاره به تغيير شرايط اقليمي در جهان گفت: اين پديده در جهان در حال گسترش است و در كشور نيز تغيير شرايط اقليمي در شهرهاي بزرگ در حال رخ دادن است.
مديركل هواشناسي آزربايجان شرقي وارونگي هوا را از نتايج تغيير اقليم در شهرهاي بزرگي مانند تبريز دانست و اظهار داشت: بايد اين واقعيت‌ها را پذيرفت و برنامه‌ريزي‌ها در راستاي كاهش خسارات زيست محيطي صورت گيرد.
حسنعلي‌زاده افزود: در 141 نقطه استان اطلاعات جوي ثبت مي‌شود و اين نقاط در اكثر شهرها و بخش‌هاي استان و نقاط مهم از نظر جغرافيايي و سياسي مستقر هستند.
وي گفت: بررسي وضعيت بارندگي و دمايي استان در سه ماهه اول سال زراعي ـ آبي حاكي از كاهش 84 درصد بارندگي و افزايش 2.4 درصد دمايي است كه اين شرايط براي توليد محصولات كشاورزي يك آسيب جدي است.
مديركل هواشناسي آزربايجان شرقي با اشاره به ميانگين دمايي در 10 سال گذشته اظهار داشت: افزايش دما در تمام شهرهاي استان رخ داده است و در مرند بيشترين افزايش دما را شاهد بوديم.
حسنعلي‌زاده تاكيد كرد: افزايش قابل توجه دما در استان موجب شده تا بارندگي‌ها با كاهش جدي مواجه شود و در واقع افزايش ميانگين دما در استان با ميانگين افزايش دمايي در جهان نيز فاصله زيادي دارد.
وي با اشاره به كاهش بارندگي‌ها در تبريز گفت: در شهرستان تبريز شاهد كاهش 89 درصدي كاهش بارندگي بوديم كه يك نگراني جدي در مورد شرايط آب و هوايي را ايجاد مي‌كند.
وي گفت: تاثيرگذاري درياچه اورميه در كاهش نزولات جوي قابل توجه است و دماي بالاي تبريز نيز موجب كاهش نزولات جوي و سوق يافتگي به سمت بارش به نسبت برف شده است
منبع
http://tinyurl.com/2wb8olt

تصاویر برتر سایت نشنال ژئوگرافیک در سال 2010 میلادی منتشر شد

همانند هر سال سایت نشنال ژئوگرافیک که در پایان سال میلادی تصاویر منتخب خود را منتشر می کند امسال نیز تصاویر منتخب سال 2010 میلادی را منتشر ساخته است. چند تصویر انتخاب شده از این تصاویر زیبا را می توانید در وبلاگ محیط زیستی اخبار دریاچه اورمیه ببینید و بقیه را در لینک زیر می توانید مشاهده کنید
http://tinyurl.com/2clapaf










































۱۳۸۹/۱۰/۱۴

پایش نوسانهای سطح آب دریاچه اورمیه با پردازش تصاویر ماهوراه ای چند سنجیده ای و چند زمانه ای

مقاله ای علمی تحقیقی از طرف آقایان علی اکبر رسولی، شیرزاد عباسیان و سعید علی بخش

بررسی نوسانهای سطح آب دریاچه ها به منظور حفاظت آنها به لحاظ اهمیت، ماهیت و موقعیت این مجموع های آبی و به عنوان یک میراث طبیعی در سالهای اخیر در بین کشورها در سطح ملی منطقه ای جایگاه یوزه ای پیدا کرده اند. دریاچه اورمیه (به زبان ترکی اورمو گولو) با وسعتی بین 6000-4500 کیلومتر مربع به عنوان بزرگترین دریاچه آزربایجان و ایران و یکی از بااهمیت ترین دریاچه های جهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف اصلی تحقیق جاری بررسی تغییرات سطح آب دریاچه اورمیه با استفاده از تصاویر ماهواره ای چند طیفی و سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد، برای رسیدن به این هدف تصاویر ماهواره ای چند طیفی ماهواره لندست (شامل تصاویر سنجیده های MMS,TM,ETM+)MODIS,IRS از سال 1976 م. الی 2005 م. مورد استفاده و پردازش قرار گرفت و نوسانهای سطح آب دریاچه اورمیه در دوره های زمانی مختلف استخراج شد. مدلهای نهایی نشان دهنده نوسانهای گسترده دوره ای و تغییرات چشمگیر فصلی در پارامترهای هندسی دریاچه اورمیه، به ویژه در طول دهه گذشته می باشد. بیشترین تغییرات به دلیل کاهش ارتفاع سطح آب دریاچه اورمیه بویژه در جنوب شرقی و سواحل شرقی دریاچه اورمیه مشهود می باشد. ظهور چنین نوسانات معناداری باعث کاهش 23 درصدی از سطوح آب دریاچه اورمیه در طی دوره مطالعه شده است که خود باعث تسریع روند تبدیل اراضی آبی به زمینهای لم یزرع و رسوب املاح نمکی در امتداد خطوط ساحلی شده است.
برای مطالعه کامل مقاله علمی تحقیقی فوق می توانید از لینک زیر وارد شوید 

پخش گزارشی در مورد وضعیت بحرانی دریاچه اورمیه از شبکه ماهواره ای آلمان

شب دوشنبه مصادف با 4 ژانویه 2011 شبکه ماهواره ای آلمانی DW_TV در بخش ویژه ی انگلیسی خود گزارشی 10 دقیقه ای از وضعیت بحرانی دریاچه اورمیه پخش نمود. در این گزارش تصویری، تهیه کننده با حضور در منطقه اقدام به مصاحبه با فعالین زیست محیطی و همچنین کشاورزان محلی نمود.
 فعالین زیست محیط با اشاره به مسئولیت گریزی مسئولین دولتی و تصمیمات اشتباه و سوال برانگیز دولت ها در ایجاد سدها و پل میانگذر وضعیت تالاب دریاچه اورمیه را بحرانی توصیف نمودند و عنوان کردند که ورود پسآب های صنعتی باعث افزایش منیزم آب و سرخ شدن آب دریاچه اورمیه شده است. ساکنین روستاها و کشاورزان اطراف دریاچه نیز با اشاره به وضعیت شوری آب، خشکی مزارع و درختان اطراف دریاچه اورمیه را یادآور شدند. در قسمت دیگری از این گزارش بلورهای نمک شکل گرفته در ساحل و دیواره های جزایر و همچنین سدهای ساخته شده بر روی رودخانه های منتهی به دریاچه اورمیه به تصویر کشیده شدند و تهیه کننده ضمن گردشی در پهنه و جزایر دریاچه اورمیه با محیط بانان و ملوانان اورمیه هم کلام شد.  این گزارش که با تصویری از پرواز دسته جمعی و زیبای فلامینگوها آغاز شده بود با تصویری از مهاجرت فلامینگوها در تبود آرتیمیا و شرایط مساعد به پایان رسید. علاقمندان می توانند برای دانلود این گزارش به آدرس زیر مراجعه نمایند:
منبع

پس‌روی آب دریاچه اورمیه را باید جدی گرفت

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز به نقل از روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی آزربایجان شرقی، صفر اصغری در جلسه کارگروه تخصصی خشکسالی، سرمازدگی و مخاطرات کشاورزی آزربایجان شرقی، خشکسالی پاییز امسال را برای بخش کشاورزی هشدار جدی تلقی کرد و گفت: با توجه به شرایط اقلیمی سال زراعی جاری، پس‌روی دریاچه اورمیه (اورمو گولو)، خشکسالی امسال و باروری ابرها را جدی بگیریم و مسائل و مشکلات این بخش را جمع‌بندی و به مسئولان کشوری منعکس کنیم.
وی با اشاره به فرمایش امام راحل که فرمودند کشاورزی محور استقلال است،ادامه داد: تاکنون توجه کمی به این بخش شده است و اگر 25 درصد اشتغال کشور در بخش کشاورزی است باید به تبع آن توجه ویژه‌ای در این بخش اتفاق افتد. 
اصغری، توجه ویژه به امر بیمه محصولات کشاورزی و عوامل آن را ضروری تلقی کرد و اظهار داشت: شوراهای اسلامی و دهیاران استان را در این امر مهم درگیر کرده‌ایم و امیدواریم با استقبال بهره‌برداران، بیمه کشاورزی افزایش یافته و به هنگام وارد آمدن خسارت صندوق بیمه کشاورزی غرامت بهره‌برداران را پرداخت کند. 
مدیرکل امور روستایی استانداری آزربایجان شرقی همچنین توجه به آبخیزداری در بالادست سدها را یک ضرورت جدی دانست و افزود: اجرای عملیات آبخیزداری در بالادست سدها می‌تواند علاوه بر جلوگیری از فرسایش خاک، سفره‌های زیرزمینی را تغذیه کرده و از پر شدن سدها بر اثر رسوب جلوگیری کند. 
براساس این گزارش، در پایان این کارگروه مقرر شد در اختصاص اعتبارات حوادث غیرمترقبه به اجرای پروژه‌های الگویی پیشگیری از خسارت سرما و تگرگ توجه ویژه شده و به محض ابلاغ اعتبارات خشکسالی به پروژه‌های اولویت‌دار بخش کشاورزی و استفاده بهینه از آب کشاورزی بودجه لازم اختصاص یابد و برای جلوگیری از شیوع بیماری تب برفکی از ورود دام آلوده سایر استان‌ها و از تردد آنها بدون مجوز دامپزشکی جلوگیری شود

۱۳۸۹/۱۰/۱۳

تصویر هوایی از گردهمایی فلامینگوها

تصویر هوایی از گردهمایی فلامینگوها که خود به شکل یک فلامینگو دیده می شود 
منبع تصویر: پایگاه اطلاع رسانی خبرگزاری مهر


چرا باید به خاطر هیچ دنیای بهتری بسازیم؟

این هم یک کارتون قدیمی در مورد مذاکرات اقلیمی که امروز در مطلبی از سی ان ان  به آن ارجاع شده بود و اشاره به این حقیقت دارد که نظریه تغییرات اقلیمی، حتی اگر معتبر هم نباشد، سیاست های مقابله با آن می تواند باعث مزایای بی شماری برای جوامع انسانی شود. منبع
http://tinyurl.com/35khtod


برای دریاچه اورمیه چه باید کرد؟

آیا تا به امروز تصور کرده اید که اگر دریاچه ای خشک شود، چه منظره ای از آن دریاچه پس از خشک شدنش قابل رویت است. حال اگر به شما بگویند این اتفاق در حال رخ دادن است و دریاچه ای به طور واقعی خشک میشود، آنهم به بزرگی دریاچۀ اورمیه (اورمو گولو) ، عکس العمل شما چیست؟ 
بسیاری از کسانی که این خبر را می شنوند ممکن است بگویند این یک جو گرفتگی است و امکان خشک شدن بزرگترین دریاچۀ آزربایجان و ایران  وجود ندارد. اما در همین سالها دریاچه هایی به مراتب بزرگتر از دریاچۀ اورمیه هم خشک شده اند. خشک شدن دریای آرال در سالهای گذشته، در حالی که وسعت و عمق آن حدود ۷ برابر دریاچه اورمیه بود، گواهی بر این مدعاست.
 هر چه زمان جلوتر برود واقعی بودن خبرهای خشک شدن دریاچۀ اورمیه بیشتر باعث نگرانی میشود. آنهم خبر خشک شدن دریاچه ای که در طول تاریخ حتی یکنفر راغرق نکرده، چرا که اگر شنا هم بلد نباشید به سادگی می توانید روی آب آن مطالعه کنید و جالب اینکه تنها نظیر آن بحرالمیت است، ولی آرتمیا را فقط دریاچۀ اورمیه دارد و تنها زیست گاه آرتمیا در جهان دریاچۀ اورمیه است.(البته در در دریاچه ایالت میشیگان آمریکا نیز آرتمیا وجود دارد ولی متمایز از آرتمیای دریاچه اورمیه می باشد)
خشک شدن دریاچۀ اورمیه فاجعه هایی بیشترو بزرگتر از این را هم به همراه دارد، که گفته می شود با خشک شدن این دریاچه، میراث آن بیابان نمکی در بین دو استان آزربایجان غربی و آزربایجان شرقی خواهد بود، که اگر ایجاد شود دریاچه اورمیه تبدیل به بیابانی با حدود ۸الی ۱۰ میلیارد متر مکعب نمک می شود و این نمک ها امکان پیشروی دراثر باد به سوی مزارع کشاورزی و روستا ها و شهرها را خواهند داشت، و این یکی از عواقب ناگوار خشک شدن دریاچۀ اورمیه خواهد بود.
این در حالی است که کاهش بارندگی و شروع خشک سالی از سال ۱۳۷۷ تا به امروز به تدریج باعث پدیدار شدن مشکلات دریاچۀ اورمیه بیش از پیش گردیده است. 
دریاچه اورمیه درسال های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ نیز به میزان زیادی از آب خود را از دست داده بود ولی با ترمیم مجدد توانست به شرایط تراز آبی طبیعی خود برسد. ولی حتی اگر قبول کنیم که دریاچه اورمیه در زمان های مختلف، نوسانات آبی متفاوتی داشته است اما هیچ وقت میزان کم آبی دریاچه ارومیه به میزان کنونی نرسیده بود و دریاچۀ اورمیه درحال حاضر در پایین ترین سطح ثبت شده خود قرار دارد، و این بار بحران بسیار شدید تر و طولانی تر از بحران دهۀ ۴۰ این دریاچه است و این خشک سالی به مدت ۱۱ سال ادامه پیدا کرده است، و در دراز مدت باعث کاهش شش ونیم متری از عمق دریاچۀ اورمیه و ۲۰۰۰ کیلومتر مربعی از وسعت دریاچه گردیده است. 
در کنار این عوامل طبیعی بشر نیز در روند خشک شدن دریاچه اورمیه بی تاثیر نبوده، حفر تعداد زیاد چاه های مجاز و غیر مجاز در اطراف دریاچه اورمیه و حوزه آبریزش، درکنار احداث سدهایی برای مهار آبهای روان که در آنها حق آبی دریاچه اورمیه آنچنان که باید درنظر گرفته نشده بود، عوامل دیگری درجهت تسریع خشک شدن دریاچه محسوب می شوند، که همۀ این عوامل طبیعی و غیر طبیعی باعث شده اند دریاچِۀ اورمیه در حد خشک شدن کامل پیش برود.
البته سهم عوامل انسانی بسیار کمتر از عوامل طبیعی د ر روند خشک شدن دریاچه اورمیه بوده است! و مؤثرترین عامل، خشک سالی و عدم بارندگی به میزان لازم در طی سالهای گذشته بوده است، و کارشناسانان حدود ۷۰ درصد عوامل تخریبی را، عوامل طبیعی دانسته اند و ۳۰ درصد بقیه را شامل عوامل انسانی می دانند، که می توان با مدیریت بر منابع آبی منطقه نقش ۳۰ در صد عوامل انسانی را تا حدود زیادی کاهش داد. بیلان آبی دریاچه نشان میدهد که حدود ۷۰ درصد از این پس روی مربوط به تغییرات اقلیمی است و ۲۵ درصد مربوط به راندمان و ۵ درصد مربوط به سازه های هیدرولیکی است. 
در واقع بارندگی کم که از یک دهۀ گذشته آغاز گردیده و تا به امروز ادامه دارد، که باعث شده شاهد آسیبهای جدی در حوزۀ آبریز این دریاچه باشیم. تا به امروز ۶۰ هزار هکتار از اراضی تبدیل به شوره زار شده و ممکن است این آسیب فراتر از این مقدار نیز شود و مشکلات ناشی از پس روی آب دریاچه متوجه زیست مندان حوزه آبریز دریاچه نیز شود، آنهم در استانی که به عنوان دومین استان پر آب کشور شناخته می شود. سئوالی که د ر اینجا مطرح می شود اینست که برای جبران ۷۰ درصد تخریب عوامل طبیعی، چه کار می توان انجام داد؟ و یعنی اینکه آیا می شود بدون بارندگی در حد طبیعی، کمبود آب ناشی از خشک سالی را جبران کرد؟                                
به نظر میرسد با پیشرفت فناوری می توان در مواردی به طبیعت کمک کرد و با بارور نمودن ابرها و ایجاد ابرهای باران زا و باران های مصنوعی تا حدودی نیز کمبود آب ناشی از عدم بارندگی را جبران نمود!، حتی اگر به لحاظ اقتصادی استفاده از این روش هزینه زیادی را بطلبد، اهمیت خشک شدن دریاچه اورمیه بزرگتر از آن است که بتوان بیکار نشست، لذا از دیگر گزینه ها جهت جبران کمبود آب در حوزه ها آبریز دریاچه اورمیه انتقال آب از رودخانه زاب که از حوالی شهرستان خانا (پیرانشهر) وارد کشور عراق می شود به دریاچۀ اورمیه است، رودخانه زاب از جمله رودهای پر آب و دائمی است و می تواند بخش عظیمی از این کمبودها را جبران کند، از طرفی بنظر می رسد بتوان آب را از طریق دریای خزر نیز به این دریا انتقال داد، که با توجه به زمان زیاد لازم جهت مطالعه و اجرای این طرح ها به نظر می رسد مسئولین مربوطه باید اقدام سریع تری را نسبت به هرچه زودتر عملی شدن این طرح ها انجام دهند، امروزه دیگر فقط استان آذربایجان غربی از خشک شدن این دریاچه متضرر نمی گردد و تمامی استانهای هم مرز با این حوضۀ آبریز در خطر فاجعه حاصله از خشک شدن این دریاچه هستند و بطبع نه تنها مسئولین این استانها بلکه مسئولین کشوری نیز باید جوابگوی فاجعۀ مذکور که ابعاد منطقه ای و حتی بین المللی نیز دارد، باشند. 
بعنوان مثال وقتی به تاثیر استفاده نمودن از روشهای جدید آبیاری، جهت بالا بردن بازده آبیاری  در کشاورزی و همچنین استفاده نکردن از شیوۀ آبیاری سنتی توجه می کنیم، می بینیم که حتی سازمانهایی همچون وزارت جهاد کشاورزی و وزارت نیرو نیز علاوه بر استانداری استان های واقع در حوزۀ آبریز دریاچۀ اورمیه و سازمان محیط زیست می توانند بر جلوگیری از این فاجعۀ عظیم تاثیر گذار باشند و در مدیریت دریاچۀ اورمیه جهت گریز از این فاجعه مشارکت داشته باشند.
بنظر می رسد که هم قسم شدن مسئولین برای نجات دریاچه اورمیه لازم و ضروری باشد ولی این هم قسم شدن کافی نبوده و لازمۀ آن عمل به تعهدات میباشد. کمی اندیشیدن در این زمینه آنهم بخاطر دریاچه ای که هیچ خانواده ای را داغ دار نکرده، کافیست تا داغ دریاچۀ اورمیه بر دلمان نماند.  
منبع: سایت انجمن یورد

۱۳۸۹/۱۰/۱۲

قره / قارا قوش و یا قارتال

چندیست که حضورمان در طبیعت بیشتر شده. اما دیگر طبیعت همان صفای گذشته را ندارد،این روز ها آتش زدن به مراتع رواج یافته.باوری قدیمی اما اشتباه.
چرا ما با طبیعت خویش چنین بیگانه ایم،مگر همه ی این داشته هایمان از این طبیعت نیست.معدن های متروکه در دل کوهستان که بعد از حفاری ها و کاوش همانگونه به حال خود رها شده اند. حفاری که چه عرض کنم، تخریب برازنده تر است. بهار که می شود و سبزی و سبزه همه جا را فرا می گیرد، محل این معدن ها سبز نمی شوند چون ما به نابودی عادت کرده ایم. می گویم نابودی چون اگر شما نیز نظاره گر باشید با من هم کلام می شوید.خبری از رعایت استانداردهای زیست محیطی در ایجاد این معادن نیست.
مسئله ای مهم تر در میان است!بیکاری آن هم ۲۳٪ .یقینا این معادن هیچ سود اقتصادی برای مردم منطقه ندارند اگر هم داشته باشد چشمگیر نیست. نمی دانم این همه مواد استخراج شده از دل زمین به کجا می روند؟ اگر شما می دانید ما را نیز خبر کنید تا ما نیز بدانیم.
راستی بالاخره و به قول معروف«بعد از خرابی بصره» شاهد بارش نزولات جوی شدیم. مثل این که خدا این بندگان ستمکارش رو فراموش نکرده، به دل نگیرید با شما نبودم خودم رو میگم
قدر داشته هایمان را بدانیم.محیط زیست مان نیاز به حمایت دارد،حمایتی وسیع و فراگیر.
عکسی از عقاب قره داغ (ارسباران)که ما محلی ها «قره  قوش»می خوانیمش، البته قارتال برایش زیباتر است.
http://tinyurl.com/39ufgsa

آخرین وضعیت دریاچه اورمیه (اورمو گولو) به روایت تصویر

دریاچه اورمیه (اورمو گولو) که تا همین چند سال اخیر به نگین فیروزه ای آزربایجان و ایران معروف بود ، این روزها ، حال و روز خوشی ندارد ؛ تقریباً دو سوم دریاچه اورمیه به طور کامل خشک شده و تبدیل به کویری شور و بی حاصل گشته و اندک آب باقی مانده در وسط دریاچه هم ، به حدی ناچیز است که عمق دریاچه اورمیه را تا حد برکه ای کوچک کاهش داده است.
تصاویر زیر که مربوط به روزهای اخیر است ، گویا و البته غم انگیز هستند

















این همان جاده ای است که وسط دریاچه اورمیه احداث کرده اند
سمت راست تصویر ، جاده را می بینید و سمت چپ ، دریایی که دیگر وجود ندارد

















برای ساخت جاده ، این سنگ ها را از کوهی که در دورنمای تصویر می بینید کندند و وسط دریاچه اورمیه ریختند
آنقدر که سنگ ها به اعماق دریاچه اورمیه فرورفتند و از آب بیرون زدند

















ساختن جاده قریب به 30 سال طول کشید 
و هنگامی به بهره برداری رسید که دریاچه خشک شده بود

















کیلومترها دور از ساحل این وضع را دارند ؛ دریغ از یک قطره آب!

































باقی مانده آب دریاچه اورمیه بخار می شود و آنچه باقی می ماند ، حجم انبوهی از نمک است






























نقشه ها را باید اصلاح کرد : به جای دریاچه اورمیه بنویسید کویر اورمیه


































منبع http://tinyurl.com/3adsmap