شهر اورميه - مسوول روابط عمومي سازمان تحقيقات منابع طبيعی و كشاورزی آزربايجان غربی گفت: تغييرات اقليمی آب و هوا موجب تغييراتي در پوشش نباتی و كاهش تعداد گونه های گياهی و عدم توليد بذر كافی در استان شده است.
'محسن نورمحمدی' روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: طبق تحقيقات انجام شده تاكنون بيش از 50 گونه در حال انقراض در استان شناسايی شده و آمار قطعی در اين مورد در بررسی های آينده اعلام مي شود.
وي گفت: برداشت بی رويه و عدم امكان توليد بذر كافی از علل ديگر انقراض گونه های گياهی استان است.
وی اظهار كرد: تاكنون 105 تيره ، 500 جنس و يك هزار گونه در قالب 10 هزار نمونه گياهی در استان شناسايی و جمع آوری شده است.
وی گفت: هرباريوم استان با بيش از يك هزار گونه گياهی از لحاظ كميت و كيفيت گونه های گياهی دومين هرباريوم در كشور است.
در كشور بيش از هشت هزار گونه گياهي شناسايي شده كه يك هزار گونه آن در آزربايجان غربی وجود دارد.
آزربايجان غربی از جمله مناطقي است كه از نظر وجود گياهان و پرورش انواع مختلف آن بخصوص گياهان دارويی از جايگاه خاص و مهمی برخوردار است به طوري كه اين استان يكي از قطب های مهم رويش گياهان دارويي كشور محسوب مي شود.
بيش از نيمي از گونه های گياهي موجود در آزربايجان غربی، خاصيت دارويي دارند
در آزربايجان غربی گياهان دارويي مختلف از خانواده هاي متنوع از جمله كاسنی، شب بو، نعناع و گل ها را مي توان ديد كه بولاغ اوتی، ختمی، چوبان كبريتی، بادرشبو، شيرين بيان، ثعلب، مرزه، اله گز، ايت بورنی، موسير، گندله، داغ جعفری سی، داغ قارپيزی، دوه دابانی، مندی، قوش اوزومی، داغ سقزی، يميشان، چريش، هويج وحشی، غازاياغی، قره يونجا، يارپيز، كنگر، شويد، كهليك اوتی، اوشقون (ريواس)، وحشی آرمود، وحشی اوزم، يئمليك، بيد مشك، انواع قارچ ها، ترشك، بزوشه، بوغاز قووران، پونه، سير كوهي، گيلاخه، بيزا، كلمه كشير، قوزو قولاغی، اوغلان اوتی، آغ پنجر، پيشيك ديرناغی و اسپناخ با نام های مختلف و متنوع محلی از جمله آنها هستند.
اين گياهان كه عمدتا درارتفاعات، دشت ها، كوهپايه ها، حاشيه رودها و دره ها و جاهاي مختلف می رويند با قسمت های مختلف آن از جمله ساقه، ريشه، ميوه، پيازچه، برگ، دانه، برگ های تازه، غده زيرزمينی، اندام های هوايی و سرشاخه ها به مصرف می رسند.
شاه بيت گياهان دارويی آزربايجان غربی را می توان بيد مشك ناميد.
'محسن نورمحمدی' روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: طبق تحقيقات انجام شده تاكنون بيش از 50 گونه در حال انقراض در استان شناسايی شده و آمار قطعی در اين مورد در بررسی های آينده اعلام مي شود.
وي گفت: برداشت بی رويه و عدم امكان توليد بذر كافی از علل ديگر انقراض گونه های گياهی استان است.
وی اظهار كرد: تاكنون 105 تيره ، 500 جنس و يك هزار گونه در قالب 10 هزار نمونه گياهی در استان شناسايی و جمع آوری شده است.
وی گفت: هرباريوم استان با بيش از يك هزار گونه گياهی از لحاظ كميت و كيفيت گونه های گياهی دومين هرباريوم در كشور است.
در كشور بيش از هشت هزار گونه گياهي شناسايي شده كه يك هزار گونه آن در آزربايجان غربی وجود دارد.
آزربايجان غربی از جمله مناطقي است كه از نظر وجود گياهان و پرورش انواع مختلف آن بخصوص گياهان دارويی از جايگاه خاص و مهمی برخوردار است به طوري كه اين استان يكي از قطب های مهم رويش گياهان دارويي كشور محسوب مي شود.
بيش از نيمي از گونه های گياهي موجود در آزربايجان غربی، خاصيت دارويي دارند
در آزربايجان غربی گياهان دارويي مختلف از خانواده هاي متنوع از جمله كاسنی، شب بو، نعناع و گل ها را مي توان ديد كه بولاغ اوتی، ختمی، چوبان كبريتی، بادرشبو، شيرين بيان، ثعلب، مرزه، اله گز، ايت بورنی، موسير، گندله، داغ جعفری سی، داغ قارپيزی، دوه دابانی، مندی، قوش اوزومی، داغ سقزی، يميشان، چريش، هويج وحشی، غازاياغی، قره يونجا، يارپيز، كنگر، شويد، كهليك اوتی، اوشقون (ريواس)، وحشی آرمود، وحشی اوزم، يئمليك، بيد مشك، انواع قارچ ها، ترشك، بزوشه، بوغاز قووران، پونه، سير كوهي، گيلاخه، بيزا، كلمه كشير، قوزو قولاغی، اوغلان اوتی، آغ پنجر، پيشيك ديرناغی و اسپناخ با نام های مختلف و متنوع محلی از جمله آنها هستند.
اين گياهان كه عمدتا درارتفاعات، دشت ها، كوهپايه ها، حاشيه رودها و دره ها و جاهاي مختلف می رويند با قسمت های مختلف آن از جمله ساقه، ريشه، ميوه، پيازچه، برگ، دانه، برگ های تازه، غده زيرزمينی، اندام های هوايی و سرشاخه ها به مصرف می رسند.
شاه بيت گياهان دارويی آزربايجان غربی را می توان بيد مشك ناميد.
