اورمولو
آثار پسروی آب دریاچه اورمیه با گذر زمان بارزتر می گردد و در جدیدترین سلسله این آثارها "سعید برقی" فرماندار بناب خبر از افزایش شوری آب چاه های کشاورزی داده است. البته شوری آب چاه های کشاورزی تنها گوشه ای از آثار اولیه خشک شدن دریاچه اورمیه می باشد و مهمترین اثر خشک شدن دریاچه اورمیه مهاجرت اجباری میلیونها انسان ساکن آزربایجان جنوبی با ادامه روند تسریع خشک شدن دریاچه اورمیه طی سالهای پیش رو خواهد بود. علارغم اینکه بنا به گفته کارشناسان امور اقتصادی و کشاورزی توسعه سطح زیر کشت در آزربایجان جنوبی مقرون به صرفه نیست دولت ایران بنا به سیاست های کلان 34 سال گذشته مصر به تداوم توسعه کشاورزی در آزربایجان جنوبی می باشد که یکی از علایم توسعه کشاورزی نیز خشک شدن دریاچه ها و تالاب های آزربایجان جنوبی و وارد ساختن ضربات مهلکی بر محیط زیست آزربایجان جنوبی می باشد. برای آبیاری زمین های زیرکشت دولت ملزم به سدسازی می باشد و سدسازی مترادف با تامین آب بیشتر برای سیرابی مضارعی که محصولاتش صرفه اقتصادی ندارند نشان از چرخه ای قابل پیش بینی می باشد که نتیجه ای به جزء قتل عام طبیعت آزربایجان جنوبی را در پی نخواهد داشت. سرنوشت دریاچه آرال که با سیاست های توسعه کشاورزی و کاشت پنبه دولت شوری محکوم به فنا شد امروز دقیقا با تکرار همان سیاست های بر روی دریاچه اورمیه مواجه ایم.
در دیگر سو بنا به آمارهای رسمی دولت ایران حدود 4.000 حلقه چاه غیرمجاز در شهرستان بناب وجود دارند که وجود این تعداد از چاه های غیرمجاز آب نشان از توسعه کشاورزی به قیمت بهره برداری بیش از حد از منابع آبی را نشان می دهد. مدیر جهاد کشاورزی بناب نیز در سخنرانی که در جمع کشاورزان آزربایجان شرقی داشته سطح زیر کشت محصولات زراعی بناب را بالغ بر 6 هزار و 300 هکتار به صورت باغات و 3 هزار و 850 هکتار به صورت صیفی جات و سبزیجات معرفی نموده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر