سرانجام دریاچه‌ی چیتگر تهران که به عنوان بزرگترین دریاچه مصنوعی خاورمیانه و بزرگترین پروژه تفریحی تهران لقب گرفته توسط مسئولین دولت ایران افتتاح شد.
افتتاح دریاچه‌ی مصنوعی چیتگر تهران در حالی صورت می پذیرد که بسیاری از دریاچه های طبیعی منطقه جغرافیائی ایران از جمله دریاچه‌ی اورمیه‌ی آزربایجان به علت سیاست های غلط دولت ایران و به سبب سدسازی بی حساب و کتاب حدود 70% از مساحت خود را از دست داده و بنا به گفته کارشناسان بی طرف منطقه ای / جهانی در صورت تداوم پروسه فعلی و بی تفاوتی دولت ایران طی 3 الی 5 سال پیش رو تماماً خشک خواهد شد.
ساخت دریاچه مصنوعی چیتگر تهران حدود 3 سال پیش آغاز شد و طی این سالها میلیارد تومان بودجه ملی صرف ساخت این دریاچه گردید، در حالیکه مسئولین دولت ایران از عدم وجود بودجه کافی برای احیاء دریاچه‌ی اورمیه‌ی آزربایجان خبر می دهند. قابل تامل ترین مسئله در ساخت این دریاچه مصنوعی بودجه صرف شده برای ساخت مرحله اولیه و تداوم فازهای بعدی دریاچه تهران می باشد که هنوز احدی از سیستم دولتی کوچکترین سخنی در این مورد بیان نکرده است. نکته دوم تامین آب مورد نیاز دریاچه مصنوعی چیتگر تهران می باشد که علارغم خشکسالی در ایران و کمبود منابع آب شیرین چگونه است که آب این دریاچه تامین گردیده و در سالهای آتی نیز تامین خواهد شد. نکته سوم دریاچه‌ی مصنوعی چیتگر تهران بر اساس کدام طرح کارشناسی صورت پذیرفته است.
حال می باید از مسئولین دولت ایران پرسید:
براستی تفاوت دریاچه مصنوعی چیتگر تهران و دریاچه‌ی اورمیه‌ی آزربایجان چیست؟ که ساخت یکی با صرف هزینه های ملی و نجومی صرفاً پروژه ای تفریحی بوده و در آنسو حیات و احیاء دیگری به زندگی میلیونها انسان بستگی دارد.
علت این تبعیض آشکار دولت ایران بر علیه ملت ترک چیست؟
آیا "آزربایجان جنوبی" جزئی از ایران نیست؟ یا صرفاً مسئله دریاچه اورمیه و احیائش آلت بازی دلقک های انتخاباتی می باشد که تنها در زمان نزدیک شدن به اصطلاح انتخابات یاد دریاچه اورمیه می افتند؟ برای مثال احمدی نژاد چند روی پیش که به شهر اورمیه آمده بود از مردم خواست تا برای احیاء دریاچه اورمیه دعا کنند، گوئی تاکنون مسائل زیست محیطی دنیا با دعا و تذکره نویسی حل شده تا این نسخه برای دریاچه اورمیه نیز تجویز شود. یا منوچهر متکی خبر از احیاء دریاچه اورمیه در دولت آینده در صورت پیروزی به اصطلاح در انتخابات می دهد، گوئی زمانیکه وی عهده دار مسئولیت دولتی بوده حتی نام دریاچه اورمیه را شنیده بود که اکنون شعار احیائش را در دولت آینده می دهد. یا پروژه های فانتزی به مانند باروری سازی ابرها هر از چندگاهی به علت جلوگیری از حساسیت های جامعه ترک بروز میشود، گوئی تاکنون کدام دریاچه و تالاب خشک شده در دنیا با بارورسازی ابرها احیاء شده که دریاچه اورمیه دومی اش باشد.
کارشناسان محیط زیست مهمترین علت خشکانیدن دریاچه اورمیه را سدسازی، افزایش سطح زیر کشت به حدود دوبرابر، سیستم آبیاری قدیمی، مدیریت غلط منابع آبی، چاه های غیرمجاز، تغییرات اقلیمی ناشی از سدسازی، راندمان پائین آبیاری، نوع گونه های کاشته شده در حوزه دریاچه اورمیه، پل میانگذر تبریز – اورمیه و ... معرفی می کنند و مهمترین گام در راه احیاء دریاچه اورمیه را گشودن مقدار مشخصی آب بر روی دریاچه اورمیه معرفی می کنند که تاکنون عملی نشیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر