عدم برداشت و منقرض شدن آرتمیا (نام علمی: Artemia urmiana) در دریاچه اورمیه مهمترین نشانه برای اتمام زمان برای احیاء دریاچه اورمیه و شروع مهاجرت اجباری قرن می باشد. متاسفانه دولت جدید ایران نیز که در سفرهای تبلیغاتیش به شهر اورمیه اولین پرونده کاری دولت را احیاء دریاچه اورمیه مطرح ساخته بوده تاکنون کوچکترین عمل که نه سخنی در این مورد بیان ننموده و به احتمال بسیار زیاد به مانند دول قبلی در قبال احیاء دریاچه اورمیه رفتار خواهد نمود.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای ایران با بیان این که آرتمیا می‌توانست منبع درآمدزا و اشتغال‌زای خوبی برای کشور باشد،(آرتمیا سخت پوستی است که در صنایع پرورش میگو و ماهی مورد استفاده قرار می‌گیرد) اظهار داشت: سال‌هاست که هیچ آرتمیایی از دریاچه اورمیه برداشت نمی‌شود.
علی محسن‌پور افزود: در زمان شکوفایی دریاچه اورمیه، به مدت دو سال توسط شرکت‌های خارجی برداشت شد که پس از آن به دلیل آغاز کم آبی، این روند متوقف شد.
وی تصریح کرد: در حال حاضر که شوری آب دریاچه اورمیه به حد فوق اشباع رسیده است، زاد و ولد این گونه جانوری متوقف شده و اکنون هیچ آرتمیای زنده‌ای در آب وجود ندارد.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور در عین حال با بیان اینکه آرتمیا به سختی منقرض می‌شود، اظهار کرد: آرتمیا اورمیانا، گونه‌ای منحصر به فرد است. تخم این گونه با چسبیدن به کریستال‌های نمک در کف دریاچه ارومیه یافت می‌شود و در شرایطی که میزان غلظت آب به حد عادی رسید به حیات خود ادامه می‌دهد.
وی ادامه داد: تراکم آرتمیا در زمان اوج پرآبی دریاچه اورمیه یعنی سال‌های 74 و 75، به میزان 11 و 96 صدم گرم بر متر مکعب و تولید سالانه توده زنده آرتمیا حدود 300 تا 400 هزار تن بوده است.
محسن پور خاطرنشان کرد: به‌منظور حفظ ذخایر این موجود زنده بانک ژن ایجاد شده است. در این بانک ژن تقریبا تمام نمونه‌های داخلی به همراه چند نمونه جمع‌آوری شده از کشورهای اطراف نگهداری می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر