بیش از 97% آبی که در سطح زمین قرار دارد دارای مواد نمکی می باشد نزدیک به 3% آب شیرین کره زمین در قطب های جنوب و شمال واقع شده است. تمامی حیات بشری، حیوانی، اکوسیستم ها و ... به همین 3% آب شیرین وابسته می باشد. تمامی مدنیت های بشری از جمله تمدن مصر، سومر و ... عموماً در کنار نهرها و رودخانه ها شکل گرفته و همین منابع آبی در روند پیدایش بسیاری از محصولات نقش مهمی را ایفا کرده است.
طی 10 سال گذشته درخواست استفاده آب در بین ملل دنیا 6-7 برابر افزایش یافته است و یکی از عوامل این امر نیز افزایش جمعیت دنیا بوده است. اکنون بنا به امارهای رسمی 2.6 میلیارد انسان در دنیا از آب غیربهداشتی و تصفیه نشده استفاده می کنند. آمارهای سازمان بهداشت جهانی حاکی از مرگ 1 کودک در 8 دقیقه به علت استفاده نکردن از آب سالم می باشد. در بسیاری از مناطق دنیا به علت کمبود آب کوچ های اجباری متعددی شکل گرفته است و زندگی ساکنین محلی نیز با خطر بسیار عدیده ای مواجه شده است.
برای اولین بار در سال 1993 و در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل (UNCED) در ریودوژانیروی برزیل از تمامی کشورهای دنیا خواسته شد تا روز 22 مارس مصادف با دوم فروردین هر سال را با اهمیت نهادن به موضوع آب به ترویج و آگاهی سازی ملل دنیا نسبه به موضوع پراهمیتی به مانند آب اختصاص دهند.
بخش امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل UNDESA سالهای مابین 2005 تا 2015 را دهه بین المللی آب و با شعار "آب برای زندگی" معرفی و تعیین کرده است. هدف از نام گذاری این دهه تمرکز و جلب نظر عمومی برای موضوعات مرتبط با آب و تلاش برای مشارکت زنان و دیگر گروهها در امر دستیابی به اهداف برنامه ریزی شده می باشد.
پس از نام گذاری روز 22 مارس 1993 با نام روز جهانی آب همه ساله شعار جدیدی که مرتبط با مسائل مهم آبی آن سال می باشد از سوی UNCED برگزیده شده و فعالیت های جهانی و منطقه ای مرتبط بر پایه آن شعار شکل می گیرد شعار سال 2012 نیز "آب و امنیت غذائی: جهان تشنه است چون ما گرسنه ایم" می باشد.
سازمان ملل تخمین می زند که تا سال 2030 بیش از 5 میلیارد نفر از ملل دنیا به نحوی با کمبود آب مواجه خواهند شد. بر اساس گفته های کارشناسان آب 98% از کمبود آب بر اثر عملکرد انسان و 2% بر اثر دلایل طبیعی می باشد.
ایران نیز از نظر جغرافیائی در منطقه نیمه خشک واقع شده و مقدار متوسط بارش آن در حدود 250 میلی مرت می باشد. کمبود بارش باران از یک سو و مدیریت غلط منابع آبی از سوی دیگر سبب شده است که ایران در گزارشی که سال پیش از سوی دانشگاه ییل صورت گرفته بود در جایگاهی بهتر از 114 جهان به خود نبیند، در حالیکه مجموع کل کشورهای مور بررسی 130 کشور بود.
انواع و اقسام فلاکت های محیط زیستی به مانند خشک شدن دریاچه اورمیه و دیگر تالابها نیز نشان از عدم مدیریت درست منابع آبی می باشد. به طوریکه برنامه محیط زیستی سازمان ملل که به UNEP معروف می باشد چندی پیش طی گزارش مفصلی به موضوع مرگ دریاچه اورمیه پرداخته و گزارش علمی از علل وقوع خشک شدن دریاجه اورمیه همراه با تصاویر 100 سال گذشته دریاچه اورمیه را منتشر کرد. در گزارش UNEP به طور دقیق از خطری که در نتیجه خشک شدن دریاچه اورمیه گریبانگیر 76 میلیون نفر خواهد شد سخن رفته است، در حالیکه مسئولین دولتی و مدیای داخلی و خارجی تماماً در مورد گزارش فوق و علل خشیکده شدن دریاجه اورمیه سکوت پیشه کردند.
در گزارش محیط زیستی سازمان ملل در رد سخنان رسمی دولت ایران در مورد خشک شدن دریاچه اورمیه که به کمبود باران، تغییرات اقلیمی و ... نسبت داده میشود مطالب و تصاویر علمی متعددی منتشر شده است که خشک شدن دریاجه اورمیه را نه پدیده های طبیعی بلکه به طور قطع عوامل انسانی نظیر سوء مدیریت منابع آبی، سد سازی های بی محابا و ... اعلام شده است. به نظر کارشناسان بی طرف جهانی اگر تغییرات اقلیمی در خشک شدن دریاجه اورمیه تاثیر داشته است پس چرا تغییرات اقلیمی در مورد دریاچه های وان ترکیه و سوان ارمنستان بدون تاثیر بوده و تنها دریاچه اورمیه 2300 کیلومتر پسروی داشته است.
همانطور که در گزارش UNEP نیز بر علمی مطرح شده است طی 2 سال گذشته حوزه آبریز دریاچه اورمیه نه تنها دارای کاهش باران نبوده و بلکه طی 2 سال گذشته تماماً سالی ترسالی را تجربه کرده است و یقیناً در خشک شدن دریاچه اورمیه عواملی نظیر سد سازی، سوء مدیریت منابع آبی و ... دارای بیشترین تاثیرات بوده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر